*حکایت عمری که تلف نشد
تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۲۸۳۸۶
دستی که ما نمیبینیم متعلق به کیست، وارد کادر میشود و نظم و نسقی به شلختگیهای روی میز میدهد. پیداست که این صحنه، مربوط به آمادهسازی دکور توسط یکی از عوامل است و شاهدش هم اینکه جلوتر، میبینیم که احمدرضا پشت همان میز و در همان نما، شعری میخواند. اما دلیلی که باعث شده کارگردان مستند این بخش را در تدوین نهایی جدا نکند و به ما نشانش دهد، جملهای است که حین مرتب شدن میز، احمدرضا احمدی زیر لب میگوید و نگاهی هم به صاحب آن دستهای از بیرون وارد کادر شده میاندازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همانطور که شخص بیرون کادر دارد میز را مرتب و صحنه را برای شعرخوانی شاعر (موضوع مستند) مهیا میکند، احمدی آهی میکشد و زیر لب میگوید: «چه عمری تلف شد». شاعری که دیروز از دنیا رفت، نه به شهادت کارنامه پربارش یا حضور مفیدش در سمتها و جایگاههای مختلف و متنوع، نه به خاطر یک عمر رفاقت با حلقه اول مهمترین هنرمندان و روشنفکران ایرانی و نه حتی به دلیل بالغ بر هفت دهه حضور فعال در فضای ادبیات فارسی، بلکه تنها با در نظر گرفتن همین نکته که تعداد آثار چاپشدهاش آنقدر بود که هنوز نمیتوان تعداد آنها را به درستی تخمین زد، به همه نشان داد که «تلف نکردن» عمر به چه معناست. سوژه محوری مستند «وقت خوب مصائب»، درگیر ظواهر بودن و رو به این دوربین و آن دوربین لبخند زدن یا در این محفل و آن مجلس نشستن و شعر خواندن و از این دست امورات ظاهری را با آن آه کشیده و نگاه غمگینش، مصداق تلف کردن عمر میدانست و انبوه کتابهایش که احتمالا در خانههای بسیاری از اهالی ادبیات، حداقل یکی، دوتایشان موجود باشد، شاهدی است بر این مدعا که احمدی عمرش را تلف نکرد.
در حالی امروز مقابل نام احمدرضا احمدی در ویکیپدیا، عبارت «درگذشته در ۲۰ تیر ۱۴۰۲» درج میشود که او حدود ۴ ماه پیش، یعنی در اسفند ۱۴۰۱، سه کتاب شعر تازه منتشر کرد و این یعنی قلم گرم و گیرای او تا روزهای آخر نویسا بود. عمر او به تجربه «شعر بزرگسال»، «شعر و داستان کودک و نوجوان»، «رمان» و «داستان»، «روایت و نانفیکشن»، «نامه» و «نمایشنامه» قد داد و بیشک اگر بیماری و مرگ او را درنمیربود، مخاطب زبان و ادب فارسی میتوانست بسی بیش از اینها را نیز از او ببیند و بخواند.
علاقهمندان آن جان بیقرار و قلم پر عاطفه، از خاطر نخواهند برد که او - چنان که خود کتابی را به این نام مزین کرده بود - حرفی داشت که فقط بچهها باور میکنند و راز این باورمندی و باورپذیری، در زلال بودن روح و پذیرایی وجود از عاطفهای ناب و خالص است. شاخصهای که تنها با مسلح بودن به آن، میتوان از شعر و زبان احمدرضا احمدی لذت برد.
*منتشر شده در روزنامه اعتماد
۵۷۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1789800منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: احمدرضا احمدی شعر شاعر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۲۸۳۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«امتحان نهایی» از قاب شبکه دو سیما
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، این مستندروایتی دانشجویی از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ و حمایتهای دانشجویان در سراسر دانشگاههای ایالات متحده از فلسطین است، هر چند مسئولان دانشگاهها انتقاد از رژیم صهیونیستی را به بهانه یهودی ستیزی خاموش میکنند، اما دانشجویان بعد از هفتم اکتبر نشان دادند کدام سمت تاریخ ایستاده اند.
مستند «امتحان نهایی» که در گروه مستند مرکز بسیج صدا و سیما به تهیه کنندگی و کارگردانی لقمان یدالهی تولید شده است، ساعت ۱۰:۴۵پخش میشود.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی